“İğrenç köle,Kötülükle öyle donanmışsın ki,İyilik damgası tutmuyor üstünde.Sana acımıştım; elimden geleni yapmıştımKonuşturabilmek için seni;Her saat yeni bir şey öğretmiştim.Sen ki, vahşi yaratık,Kendi söylediğini anlamazdın bir zamanlar;Hayvanlar gibi geveler dururdun.Aklındakini anlatabilesin diyeKelimeler verdim ben sana.Ama öğrendiklerin hep boşa gitti;Öyle bir hainlik varmış ki